พระประดิษฐ์ไพเราะ (ครูมีแขก)

พระประดิษฐ์ไพเราะ ( ครูมีแขก )

  

  

  

  

    สันนิษฐานว่าเกิด

    ตอนปลายสมัยรัชกาลที่ 1

      คนทั่วไปมักเรียกว่า

    ครูมีแขก   

   ประวัติ

      เมื่อคลอดออกมาใหม่ๆ

(ท่านเกิดแถวบริเวณสุเหร่า  เหนือวัดอรุณราชวราราม)

  ท่านมีสิ่งขาวๆคล้ายกระเพาะครอบศีรษะออกมาด้วย

 ดูเหมือนกับหมวกแขก จึงได้รับสมญานามว่า "แขก"  

ตั้งแต่เล็ก(แต่บางท่านก็ว่าครูมีผู้นี้มีรูปร่าง  

ลักษณะคล้ายแขกจึงได้ชื่อว่าครูมีแขก เช่นกัน) 
    สมัย ร.4     

    เจ้านายหลายพระองค์รวบรวมคนหัดปี่พาทย์   

ขึ้นเล่นประชันวงกัน  ครูมีได้เป็นครูปี่พาทย์        

ในพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัวได้รับ       

พระราชทานบรรดาศักดิ์เป็นที่พระประดิษฐ์ไพเราะ       

ตำแหน่งปลัดจางวางมหาดเล็ก      

ได้ว่ากรมปี่พาทย์ฝ่ายพระบรมมหาราชวัง     
  สมัย ร.5          

  ท่านได้เป็นครูมโหรีของกรมสมเด็จพระสุดารัตนราชประยูร      

  ผลงาน       

     ท่านเป็นต้นตำรับการแต่งเพลง ที่มีลูกล้อลูกขัด   

หรือประเภทเพลงทยอย  ได้แต่งเพลงไว้เป็นจำนวนมาก    
      • ประเภทเพลงสองชั้น เช่น เพลงเชิดจีน (พ.ศ. 2396)

เพลงจีนแส เพลงอาเฮีย  เพลงชมสวนสวรรค์

เพลงแป๊ะ เพลงพระอาทิตย์ชิงดวง  

   • ประเภทเพลงสามชั้น เช่น เพลงทยอยนอก

เพลงทยอยเขมร เพลงจีนขิมเล็กเพลงจีนขิมใหญ่

เพลงแขกมอญ กำสรวลสุรางค์

       • ประเภทเพลงเถา เช่น เพลงแขกบรเทศ 

เถา เพลงตวงพระธาตุเถา      

        • ประเภทเพลงโหมโรง เช่น โหมโรงขวัญเมือง เป็นต้น

          ถึงแก่กรรม 

    ในสมัยรัชกาลที่  5 ประมาณ ระหว่าง  พ.ศ. 2417-2421